ล่ะบุญแห่เทียน อ้ายคอย เก้อ
มื้อเฮานัดสิมาเจอ เธอเคยเว้า บ่แปรเปลี่ยน
สัญญาฮักมื้อแห่เทียน
เมืองอุบลก้ำบ้านอ้าย ชายคอยตั้งแม่นท่ารอ
ล่ะลืมสัญญาแล้วบ้อ จำได้บ่เคยยืนยัน
ว่าสิมานอเจอกัน อยู่ท่งศรีน้อเมืองเด้อ
บุญแห่เทียน ที่หมุนเวียนมาถึงอีกคราว
ขบวนยาว สวยงามจนสุดสายตา
วัด คุ้มเหนือคุ้มใต้หลั่งไหลเข้ามา
สาวโสภารำฟ้อนว่าออนซอนเด้
เอ้ต้นเทียน งามล้ำประจำทุกปี
ประเพณี ไม่เปลี่ยนแห่เทียนพรรษา
เมืองอุบล ปีนี้แฟนอ้ายบ่มา
ลืมสัญญา แล้วล่ะบ่น้อสาวคนดี
ในตอนนี้มายืนหันหลังหันหน้าคอยส่อง
ในตอนนี้มายืนหันหลังหันหน้าคอยส่อง
คอยมองงวกซ้าย หันย้ายส่องขวา
อ่อนอั่วลั่วใจหมุ่นปานฮำ
ทวนความจำแต่ปีกลายพุ้น
สองเฮาลุ้นพากันเดินเที่ยว
ชายยังฟ้อนเกี้ยว ยินเสียงตุ้มล่ะเติ่งกลอง
ชี้ชวนมอง งามแท้แกะลายต้นเทียน
ชมแวะเวียน รำฟ้อนว่าออนซอนหลาย
มาปีนี้ไม่มี ผู้สาวเคียงกาย
แสนเสียดาย เมือเธอหายไม่มาเหมือนเคย
หรือมีใจไปเส้นทางอื่นแทน
หรือมีแฟนทางใหม่ลืมอ้ายเมินเฉย
งานแห่เทียนปีนี้ งดงามเหมือนเคย
แต่ใจเอ๋ยมัวหมองเหม่อ เมื่อเธอไม่มา
คอยจนหล้ากะบ่เห็นมาหายจ้อยคอยเปล่า
คอยจนหล้ากะบ่เห็นมาหายจ้อยคอยเปล่า
หวังมาพบเจ้าได้ยืนเศร้า บ่ส่วงใจ
ก้มส่องมองหานาง ทุกช่องทางเจ้าอยู่ไส
ผู้สาวที่นัดไว้ เจ้าไปไสไม่เห็นมา เจ้าอยู่ไสไม่เห็นมา
หน้าหล่า ใจวุ่นวาย คนมากมาย อ้ายมองหา
ลืมแล้วหรือสัญญา ว่าสิมางานแห่เทียน ว่าสิมางานแห่เทียน
วนเวียนโทรหาไม่ติด
ไลน์ก็มิด แชทก็บ่เห็น
รอเจ้าแต่เช้าถึงเย็น
รอเจ้าแต่เช้าถึงเย็น ก็บ่เห็นคำสัญญาพังเพ
ใจบางใจเบาเหงาเด้ ใจบางละใจเบาเหงาเด้
ใจเซ คอยเก้อจนเหม่อ บ่เจอคนเคยนัดไว้ หายจ้อยแม่นบ่มา
ลืมมสัญญา นัดกันที่เก่า ลืมสัญญา เรานัดกันที่เก่า
หรือใครเขาดึงใจให้เปลี่ยน สัญญาฮักมื้อแห่เทียน บ่มาจ้อย